Als technologische verandering in het hedendaagse filmmaken blijft virtueel filmmaken de industrie ontwrichten met zijn krachtige interactiviteit en flexibiliteit.
I. Digitale ontwikkeling van filmproductie Vanwege de lichamelijkheid van het materiaal was het filmproductieproces in de filmperiode doorgaans lineair en stabiel. Met de ontwikkeling van de digitale technologie verplaatste de filmproductie zich geleidelijk van de fysieke ruimte naar de virtuele ruimte, waarbij grofweg drie fasen werden doorlopen: niet-lineaire montage, digitaal tussenproduct en virtuele productie.
Digitale niet-lineaire montage, die in de jaren tachtig in Hollywood opkwam, is een virtualisatie van het traditionele filmmontageproces. Het omvat het omzetten van al het materiaal in het bewerkingsproces in een digitaal signaal dat wordt opgeslagen op de harde schijf van een computer, waar het materiaal willekeurig kan worden geopend en bewerkt. Deze fase van virtualisatie richtte zich op filmmontage.
Digitale tussenfilm werd volwassen en werd populair in de jaren 2000, toen film en digitaal naast elkaar bestonden. Het is een digitalisering met hoge resolutie van de hele film, op basis waarvan een reeks postproductietaken zoals montage, kleurcorrectie en visuele effecten worden voltooid, resulterend in een digitale releasemaster, die uiteraard vaak wordt uitgevoerd naar filmmedia voor niet-digitale projectie. Vergeleken met de eerste fase van digitale niet-lineaire montage verbreedt digitale tussenfilm de virtualisatie naar de gehele postproductie van de film en biedt groot gemak voor de distributie en vertoning van de film.
Virtueel filmmaken is populair geworden sinds James Camerons Avatar in 2010 en is nu de productiemethode geworden voor veel reguliere blockbusters. Door nieuwe technologieën en processen uit de games- en interactieve entertainmentindustrie te integreren, past Virtual Production digitale technologie verder toe op alle aspecten van het maken van films, en is het een relatief brede term voor een reeks computerondersteunde productiemethoden en methoden voor het maken van visuele films.
2. Classificatie van virtuele filmproductie Er zijn vier soorten virtuele productie: visualisatie, prestatieregistratie, hybride virtuele productie en live LED-wall in-camera, waar we kort naar zullen kijken.
Visualisatie bestaat al een hele tijd. Zijn voorganger, pre-visualisatie, staat algemeen bekend als de visualisatie van een deel of alle filmbeelden voordat deze daadwerkelijk op grote schaal in productie gaat, om verhaalideeën te onderzoeken en de daaropvolgende technische werkbaarheid te testen. Tegenwoordig is visualisatie niet langer beperkt tot pre-productie, maar kan het de vorm aannemen van pitch previews, visual effects previews, virtuele sets, technische previews, stunt previews en post-productie previews. De focus ligt hier op de virtuele set, die VR gebruikt om een volledig gevirtualiseerde scène te bieden waarmee de producer kan communiceren. De virtuele set bevat verstelbare rekwisieten en een virtuele camera, waardoor vooraf geplande opnamen en decorconstructie mogelijk zijn. Voor de glazen kantoorscène in "John Wick: Hoofdstuk 3" werd gebruik gemaakt van het bouwen en plannen van virtuele decors, waar de complexe vechtscènes ondenkbaar zouden zijn geweest met alleen een platte concepttekening. In VR-scènes van hoge kwaliteit kunnen producenten een first-person beeld krijgen van de ingestelde omgeving, waardoor het gemakkelijker wordt om camerabeslissingen te nemen en over te schakelen naar een virtuele camera om visuele effecten in realtime te bekijken.
Prestatieregistratie is in wezen een 2D-transcodertechniek die wordt toegepast op animatiefilms. Afhankelijk van de creatieve behoeften van de film kan deze de vorm aannemen van gezichtsopname en volledige lichaamsanimatie. Gezichtsopname legt, zoals de naam al doet vermoeden, de gezichtsuitdrukking van een acteur vast en past deze toe op een ander personage, zoals de uitvoering van Brad Pitts oude verschijning in 《The Curious Case of Benjamin Button》. Volledige lichaamsanimatie is de overdracht van de volledige beweging van een acteur naar een ander personage, zoals in 《Rise of the Planet of the Apes》, 《Alita: Battle Angel》enz. Dit soort virtuele productie omvat ook digitale uitvoeringen, kinetische simulaties en andere zaken die voortdurend moeten worden onderzocht om de uitvoeringen van digitale karakters realistischer te maken.
Hybride virtuele productie combineert groenschermcamera-elementen met CG-elementen door middel van realtime cameratracking, waardoor de cameraman een realtime preview krijgt die hij kan verfijnen in de postproductie, of rechtstreeks als het uiteindelijke beeld. Hybride VFX kan worden gebruikt voor zowel liveproductie, vergelijkbaar met 'virtuele studiotechnologie', als postproductie, om een realtime visuele referentie te bieden voor visuele effecten en composities na de productie.
Live LED-muur in de camera is tegenwoordig de meest geavanceerde technologie, waarbij real-time beelden worden geprojecteerd op de LED-muur achter de acteurs, en de beelduitvoer van de real-time engine gecombineerd met cameratracking om een uiteindelijk beeld te produceren dat zich volledig in de camera bevindt. Vergeleken met groene schermen hebben LED-achtergronden niet langer problemen met kleuroverloop, en ze bieden een zeer nauwkeurig beeld dat gelijkwaardig is aan een echte scène, waardoor acteurs en cinematografen op natuurlijkere wijze kunnen optreden en scènes kunnen opnemen, waardoor de onzekerheid die met de verbeelding gepaard gaat, wordt vermeden. Het concept doet sterk denken aan de live beeldprojecties die vroeger werden gebruikt bij het filmen van autorijscènes, maar heeft het fatale nadeel van parallax, waarbij de camera in een vast perspectief moet staan. Dit fundamentele nadeel wordt opgelost door de real-time engine die wordt gebruikt in de Live LED Wall, waarbij het beeld van perspectief kan veranderen om te synchroniseren met de parallax van de camera. Bovendien is de real-time ray-tracing van de real-time engine ook een kerntechnologie, zodat enerzijds de realistische lichteffecten in de digitale scène kunnen worden afgestemd op de fysieke lichteffecten, en anderzijds de verlichting vanaf het scherm heeft een realtime dynamisch effect, waardoor de onderdompeling en het realisme worden verbeterd.
Virtueel filmmaken demonstreert de eindeloze mogelijkheden van filmmaken. Hoewel digitale technologie de verbeeldingskracht van makers vrijmaakt, herinnert het hen er ook aan gelijke tred te houden met de vooruitgang van de technologie en nieuwe beelden te creëren die de tijd evenaren of zelfs overtreffen.
Toepassing van LED-vliesgevel in virtuele film- en televisieproductie
Het jaar 2020 is voorbestemd om een buitengewoon jaar te worden, waarin de COVID-19-epidemie uit het niets komt en zich over de hele wereld verspreidt. Dit veroorzaakte niet alleen een grote impact op de wereldeconomie, maar veroorzaakte ook een verwoestende klap voor de LED-verhuurindustrie.
Gedurende deze periode konden niet alle soorten live-evenementen meer op dezelfde manier plaatsvinden als voorheen. De beperkingen op uitgaan/bijeenkomsten als gevolg van de epidemie stimuleerden direct de vraag naar LED-displays op de virtuele productie- en XR-podiummarkt. Veel klanten gingen op zoek naar alternatieve oplossingen om de impasse als gevolg van de epidemie te doorbreken.
De virtuele productie van films en studio's is een van de meest actieve teams.
In 2007 introduceerde Alex McDowell, een van de toonaangevende art directors van Groot-Brittannië, het concept van virtuele productie in een holistische virtuele ruimte en 'Hybrid Filmmaking'. Het concept van 'hybride filmmaken'.
De meest iconische hiervan is uiteraard de Amerikaanse serie The Mandalorian, die vorig jaar van start ging. The Mandalorian, de Star Wars-serie op het streamingplatform van Disney, won bij de uitzending verschillende prijzen. De verbluffende visuele effecten werden mogelijk gemaakt door nieuwe film- en productietechnieken, waaronder het gebruik van 3D LED-schermen in plaats van traditionele groene schermen, virtuele productie en StageCraft.
De voordelen van het gebruik van virtuele productie voor filmproductie of acteerevenementen werden tijdens de epidemie nog verder onderzocht.
Na het succes van MANDALORIAN hebben talloze producenten het absolute voordeel gezien van het vervangen van green screen-producties door LED's. In het onlangs opgenomen derde seizoen van WESTWORLD hebben de beroemde regisseur Nolan, die INTRACTIONS en STAR TREK regisseerde, en andere producenten er ook voor gekozen om LED-schermen te gebruiken om verschillende van de prachtige scènes in de film te creëren.
Naast de grote hits als The Mandalorian was ook Katy Perry's verbluffende 'Daisies'-optreden op American Idol opmerkelijk.
Katy Perry's 'Daisies'-optreden in ABC's American Idol werd volledig in stripboekstijl gemaakt en was het meest uitgebreide gebruik van Extended Reality (XR)-technologie in de televisiegeschiedenis. Communiceer met Katy Perry in deze virtuele 3D-interactieve omgeving
Het gebruik van LED's voor virtuele producties of uitgebreide realiteit lijkt misschien een alternatieve oplossing tijdens de epidemie, maar het is in feite een noodzaak voor de industrie om te evolueren.
Met name in de film- en omroepsector heeft LED unieke eigenschappen, zoals realtime fysieke effecten en meeslepende ervaringen. Met virtuele productietechnologie kunnen anders obscure groene schermen in realtime worden getoond met zeer complete camerakunst binnen het beeldmateriaal. Artiesten kunnen ook terugkeren naar de verhaalscène en hun eigen toneelstuk daar in de scène zien, zonder op hun verbeelding te hoeven vertrouwen.
Dit lost ook de tegenstelling op tussen visuele effecten na de productie en concepten vóór het filmen, waardoor er wordt bespaard op revisie- en productiekosten. Uiteraard gaan de voordelen van virtuele LED-productie veel verder: het is een veld vol eindeloze mogelijkheden.
Referenties: